متنفرم از اینکه حالتون بده و من کنارتون نیستم تا آرومتون کنم و کاری از دستم برنمیاد

شاید ندونم چرا حالتون بده یا چی اذیتتون میکنه

اما اینو بدونید که یه شوکویی هست که همتون رو بینهایت دوست داره و همیشه آماده‌ی شنیدن حرفاتون با یه آغوش گرمه

میدونم شاید حس کنید این سختیا برای سنتون زیاد باشه و حق هم دارید همچین فکری کنید

اما زندگی هیچوقت آسون نیست خب؟

دارید سختی میکشید چون چه بخواید چه نخواید شما هر ثانیه دارید بزرگ میشید

زندگی سخته

ولی میشه بین همه‌ی سختیاش همه‌ی مزخرف بودنش همه‌ی افتضاح بودنش..

آرامشو پیدا کرد

عشق و علاقه و محبت رو پیدا کرد

امید رو پیدا کرد

اینا عاملای درونیه

توی وجود خودتون و عزیزاتون دنبالش بگردید باشه؟

همتونو خیلی دوست دارم و براتون آرزوی آرامش میکنم

شبتون آروم🌌